W rozległej i zróżnicowanej panoramie włoskich pizz, pizza rzymska wyróżnia się zarówno tożsamością, jak i charakterem. Często porównywana do bardziej znanej pizzy neapolitańskiej, pizza rzymska wyróżnia się chrupkością, wszechstronnością dodatków i ciastem, które jest wynikiem umiejętnej sztuki wypieku.

Co sprawia, że pizza romana jest wyjątkowa?

Rzymska pizza jest symbolem kuchni kapitolińskiej, zdolnym do opowiedzenia historii, która zaczyna się od starożytnych lokalnych piekarni i dociera do nowoczesnych pizzerii dla smakoszy i miłośników smaków w wydaniu gourmet. Jej siła tkwi w prostocie i równowadze: cienkim, ale dość twardym spodzie, doskonałym wypieku, który wzmacnia kontrast między chrupkością a miękkością, oraz różnorodności dodatków, zaczynając od tradycyjnych, aż po współczesną kreatywność.

Tym, co czyni pizzę rzymską naprawdę wyjątkową, jest zdolność do zaspokojenia gustów wszystkich klientów: zarówno tych, którzy szukają autentycznego, rustykalnego smaku, jak i tych, którzy kochają lekkość, a nawet gości, którzy chcą odkrywać nowe kombinacje, nie rezygnując z włoskiej esencji.

Sekret rzymskiego ciasta

Należy dokonać ważnego rozróżnienia między dwoma głównymi rodzajami pizzy rzymskiej. Pierwszy z nich to oczywiście okrągła pizza rzymska (tonda romana). Jest to klasyczna pizza serwowana w rzymskich restauracjach i pizzeriach, charakteryzująca się przede wszystkim niskim uwodnieniem ciasta (między 50 proc. a 58 proc.). Wyróżnia ją także obecność oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia w cieście oraz zastosowanie mąki typu 0 lub 00. Czas dojrzewania ciasta wynosi średnio od 24 do 48 godzin. Ogromne znaczenie ma cienkie rozwałkowanie, czasami za pomocą wałka do ciasta. Tak przygotowana pizza powinna być pieczona w temperaturze około 300°C przez około cztery minuty. W rezultacie otrzymujemy cienką, chrupiącą pizzę z niskimi, za to dobrze wypieczonymi, brzegami. Jest nie tylko smaczna, ale i lekkostrawna.

Drugi rodzaj pizzy w stylu rzymskim to pizza in teglia alla romana. Rozsławiona przez innowacyjnych rzemieślników pizzy, takich jak Gabriele Bonci, przygotowywana jest na charakterystycznej niebieskiej stalowej blasze - acciaio blu. Może być sprzedawana na kawałki. Jakie są jej cechy charakterystyczne? To głównie wysoki stopień nawodnienia wynoszący maksymalnie aż 80 proc. Wyróżnia ją także długa fermentacja (do 72 godzin). W odróżnieniu od pierwszego rodzaju pizzy romana, możliwe jest stosowanie różnych mąk, często pełnoziarnistych lub wieloziarnistych. Sposób wypieku także jest inny - powinien przebiegać w piecu statycznym lub konwekcyjno-parowym, zazwyczaj w dwóch etapach (najpierw ciasto, potem dodatki).

Składniki kluczem do sukcesu

Jeśli o dodatkach mowa, pizza rzymska charakteryzuje się w szczególności  wykorzystaniem organicznych składników i sezonowych dodatków. To również doskonałe pole do eksperymentów gastronomicznych. Najlepiej, gdy dodatki pozwalają na uzyskanie odpowiedniej konsystencji ciasta, które powinno być chrupiące pod spodem i miękkie w środku. Właśnie tak przygotowana pizza jest uważana za jedną z najwyższych ekspresji współczesnej pizzy dla smakoszy.

Niezależnie od tego, czy jest to pizza tonda, czy teglia, podstawowe składniki są decydujące: mąka: 0 lub 00 dla tonda; typ 1, 2, mieszanki pełnoziarniste lub wieloziarniste dla teglia, woda - proporcjonalnie do pożądanej wilgotności, drożdże: świeże lub drożdże macierzyste, sól i oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia - niezbędne dla struktury i smaku. Do tego wysokiej jakości pomidory bez skórki (San Marzano, Datterini) oraz mozzarella fior di latte lub di bufala.

Jakie klasyczne dodatki do pizzy rzymskiej są niezbędne, aby przygotować różne rodzaje pizzy w tradycyjnym wydaniu? Oto one! Margherita to pomidory, mozzarella i bazylia; capricciosa: gotowana szynka, karczochy, oliwki, grzyby; marinara: pomidory, czosnek, oregano, oliwa. Oczywiście pizza romana może z powodzeniem występować w wersji bianca na przykład jako biała pizza z mortadelą lub z szynką i figami. Wersja oferowana na kawałki pozwala również na użycie surowych składników po ugotowaniu: burrata, stracciatella, salami czy marynowane warzywa.

Nowoczesna pizza rzymska: kreatywność w odsłonie gourmet

Rzymska pizza została w ostatnich latach poddana prawdziwej kulinarnej rewolucji. Wszystko za sprawą rzemieślników i producentów, takich jak wspomniany wcześnie Gabriele Bonci, który udoskonalił recepturę pizzy rzymskiej poprzez długie dojrzewanie ciasta, wykorzystanie alternatywnych i organicznych rodzajów mąki, wyrafinowane i sezonowe przyprawy, a także innowacyjne techniki pieczenia. Ponadto dziś wielu pizzaioli oferuje nowoczesne wersje okrągłej pizzy z dodatkami, takimi jak: dynia, gorgonzola, sardele z Morza Kantabryjskiego, burrata, radicchio z późnych zbiorów, orzechy włoskie, a nawet miód.

CAŁY ARTYKUŁ <KLIKNIJ TUTAJ>